27 Haziran 2009 Cumartesi

yuva

ya su son birkac gundur n'oluyo boyle bilemiyorum ama, garip bi duygusallik boyle bi bisey hakim bana.. pms filan degil ustelik.. neyse..
ya soyle bi baktim da demin, baya baya ev olmus burasi, yuva olmus saka maka. sevmisim, baglanmisim yine farkinda olmadan. hani ne guZel de olmus tabi ama.. garip bi yandan da..garip, cunku "nasolsa benim olmayan esyalar, bana ait/benden olmayan seylere baglanmam herhalde" diye diye tasinmistim/tasimistim bavullarimi buraya.. ama oldu iste sanirim. kolaja bey ilk derste "kendini tanitma" formu gibi bisey dagitmisti gecen donemin basinda. bir soru vardi "evin neresi/nereye evin dersin" tadinda "calisabildigim yer evimdir benim" mealli bir cevap vermistim. dert bu sanirim.. belki de o yuZden iZmir'deki evleri "benim"mis gibi hissedemiyorum biraZ da.. kim bilir.. ve belki tam da bu yuZden istanbul'dan, besiktas evinden ayrilmak o kadar Zor gelmisti..
geri sayim basladi ya, 2 ayligina da olsa, ondan da olabilir bu ruh hali.. seneye napcaZ acep.

Hiç yorum yok: