giriş

geç olsun güç olmasın diyerek başlamak lazım tabi..

yaklaşık bir hafta oldu. halen sadece merhaba ve güle güle demeyi biliyorum, ki ikisi de aynı kelime olduğu için çok zor olmuyor. teşekkür ederim demeyi de biliyorum ama hep unutuyorum, fena halde kaba bi insan oldum vallahi..

her şey halen doğal, olağan. kimsenin ne dediğini, etrafta ne yazdığını anlamıyorum evet. ama yabancı gibi de hissetmiyorum.
bir diğer şeyse, geçen seneki çek cumhuriyeti maceramı (macera!) büyün ölçüde kendimi keşfetmek üzerine kurmuş olduğumu farketmem. şu andaysa burayı keşfetmeye çalışıyorum sanırım..

neyse, gelelim yaşadığım -şimdilik- sadece beni barındıran yurt odasına..

odaya girişte solda mutfak, ve yepisyeni ama ötmeyen (ki bu ötme sorunu çaydanlıktan değil ocaktan galiba, suyu tam kaynatmıyor Zira kendileri.. ateşli ocak olursa taşınacağım evde bir de orda deneyeceğim bakalım)

bu da boş buZdolabım.. taşınana kadar kap kacak almamak niyetindeyim (gerçi bir bardak ve bir tabak aldım ama daha faZlasını düşünmüyorum)

bu da mutfağın karşısındaki oda, nam-ı diğer banyo.. işte bir banyo ne kadar ilginç olabilirse o kadar ilginç.

oda"m"ın girişi.. halen açılmamış-açılmışsa bile boşaltılmamış- bavulum.. ve ayakkabılar..

bloggerın fotoğraf yükleme sistemine halen tam alışamamış (ve şimdiye dek 5'ten fazla fotoğraf yüklemeye gerek duymadığım için sorun da yaşamamış) olduğum için diğer "post"ta devam edeceğim.